Religie is sterk aanwezig in Indonesië en de gelovigen zijn er erg praktiserend. De situatie in de Molukse archipel is buitengewoon: eeuwenlang hebben de islam, die in de 15e eeuw uit Java is gekomen, en het protestantisme dat de Nederlanders in de 17e eeuw hebben meegebracht, naast elkaar bestaan op de Molukken.

​

Deze archipel zou een paradijs kunnen zijn als er tussen 1999 en 2004 geen bloedige oorlog had plaatsgevonden waarbij verschillende duizenden christenen en moslims werden gedood. Na de gevechten werden de dorpen opgesplitst per religie.

In Ambon, de hoofdstad van de Molukken in het uiterste oosten van Indonesië, is Jacky een van de belangrijkste vredestichters van de archipel. Met de steun van actieve leerkrachten, en ondanks de scheiding die er nog altijd wordt toegepast, kunnen jonge generaties die door het conflict gescheiden zijn elkaar ontmoeten en dingen delen. Zo ontstaan er unieke vriendschappen tussen de christelijke en de moslimgemeenschappen, zoals tussen Ella en Miska.

​

In haar wijk of haar school heeft Ella geen contact met moslims. Miska heeft geen contact met christenen en vindt dat jammer. Dit 13-jarige meisje is zich al bewust van de gevolgen van het vroegere conflict en begrijpt dat sommige wonden nog niet genezen zijn. Maar ze weet wel dat de vrede van morgen hand in hand met de andere wordt opgebouwd.

​

Op basis van de traditie van Pela-Gandong [1], gemeenschappelijk erfgoed van de lokale cultuur, worden er weekends georganiseerd om kinderen en jongeren uit verschillende gemeenschappen samen te brengen rond gezamenlijke activiteiten. Deze overdracht door middel van onderwijs wordt gecombineerd met drie grote bijeenkomsten per jaar rond thema's die jongeren interessant vinden (sport, poëzie, dans, enz.).

Die ontmoetingen maken het mogelijk om de barrières die er op deze archipel nog bestaan tussen moslims en christenen te doorbreken en om de ontwikkeling van vooroordelen die nog steeds aanwezig zijn in het collectieve gedachtegoed te voorkomen. Deze leerkrachten hopen ook dat hun leerlingen ambassadeurs worden bij hun ouders en zetten zich daarom tijdens deze weekendbijeenkomsten in om ook een en ander in beweging te brengen buiten de muren van hun scholen.

​

Tijdens ons verblijf zullen Ella, een christelijke leerling, en Miska, een moslimleerling, ons vertellen hoe ze elkaar tijdens een van die weekends hebben ontmoet en hoe, nadat ze hadden ontdekt op welke manier de andere haar geloof beleeft in haar gemeenschap, hun vooroordelen al snel wegvielen en ze nu samenkomen om te dansen en gesprekken te houden.

​

 

[1]Indonesische traditie die een bevoorrechte relatie formaliseert tussen twee dorpen die zich ertoe verbinden elkaar bij moeilijkheden te helpen